Objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego
u dziecka z chorobą Kawasaki – opis przypadku
Nervous system symptoms in a patient
with the Kawasaki disease – case presentation
Mirosław Jasiński1,2, Beata Gołębiowska-Gągała2, Małgorzata Wieleba2
1Wydział Pielęgniarstwa Neurologicznego i Nauk o Zdrowiu AM w Lublinie,
Katedra i Zakład Pielęgniarstwa Neurologicznego
Kierownik: prof. dr hab. n. med. Krzysztof Turowski
2Katedra Pediatrii, Klinika Endokrynologii i Neurologii Dziecięcej AM w Lublinie
Kierownik: prof. dr hab. n. med. Leszek Szewczyk
Neurol Dziec 2007; 16, 31: 55-60
STRESZCZENIE
Choroba Kawasaki została po raz pierwszy opisana w 1967 r. w Japonii przez Tomisaku Kawasaki
i Fumio Kousaki jako gorączkowy zespół oczno-ustno-skórno-złuszczający z lub bez ostrego
nieropnego zapalenia węzłów szyjnych u niemowląt i dzieci. Występuje ona na całym świecie, z
wyższą zapadalnością u dzieci rasy azjatyckiej, w krajach rozwiniętych i w rodzinach dobrze sytuowanych.
Około 80% chorych to dzieci poniżej 5 roku życia, przeważają chłopcy (5:1). Etiologia
pozostaje nadal nieznana. Sugeruje się wpływ czynników infekcyjnych, które u predysponowanych
genetycznie dzieci doprowadzają do uogólnionej reakcji immunologicznej. Czynnik działający
jak superantygen, zdolny do aktywacji dużej liczby limfocytów T posiadających receptory Vβ,
powoduje przedłużoną i nasiloną produkcję cytokin. Z powodu braku specyficznego testu diagnostycznego
rozpoznanie pewne opiera się na stwierdzeniu obecności sześciu podstawowych
objawów jakimi są: gorączka o nieznanej etiologii trwająca pięć dni lub więcej, zmiany na dystalnych
częściach kończyn, polimorficzna wysypka, obustronne nastrzyknięcie spojówek, zmiany
na wargach i śluzówkach jamy ustnej, ostre nieropne powiększenie szyjnych węzłów chłonnych.
Poza podstawowymi mogą występować również inne objawy, w tym ze strony układu nerwowego,
jak: drgawki, utrata przytomności, porażenie nerwu twarzowego, porażenie kończyn, objawy sugerujące
aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
Słowa kluczowe: choroba Kawasaki, drgawki, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, gammaglobuliny
ABSTRACT
The Kawasaki disease was first described in Japan in 1967 by Tomisaku Kawasaki and Fumio
Kousaki as an oculocutaneous syndrome accompanied by fever with or without an acute nonsupurative
cervical lymphadenitis in infants and children. It occurs all over the world and is more
common in Asian children, developed countries and afflunet families. Approximately 80% of patients
are aged below 5 and the majority of patients diagnosed with the disease are boys (5:1).
What causes the disease still remains unknown. It is said to be triggered by an infection causing
an immunological reaction of the entire body in genetically predisposed children, with a prolonged
and increased cytokine production induced by a superantigene-like agent capable of activating
a large number of T lymphocytes with Vβ receptors. As there is no specific diagnostic test available,
diagnosing the diseases is based upon the following six basic symptoms: fever of unknown
etiology, which lasts 5 or more days, lesions on distal parts of the extremities, polymorphic rush,
bilateral conjuctival hyperaemia, lips and mouth mucosa changes, acute non-supurative cervical
lymphadenitis. In addtion to the aforementioned symtomps, other clinical signs may occur, icluding
those developed by the nervous system, such as convulsions, loss of consciousness, facial
paralysis, paraparesis and other symptoms suggesting aseptical meningitis.
Key words: Kawasaki disease, convulsions, aseptical meningitis, gamma-globulins
Scholar Google
PubMed