Vol. 30-31/2021-2022 Nr 60
okładka czasopisma Child Neurology
powiększenie okładki
Informacje o Pismie

NEUROLOGIA DZIECIĘCA

Pismo Polskiego Towarzystwa Neurologów Dziecięcych

PL ISSN 1230-3690
e-ISSN 2451-1897
DOI 10.20966
Półrocznik


Powrót

Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu specyficznego zaburzenia językowego – SLI


Diagnostic difficulties in the recognition of Specific Language Impairment – SLI




1Klinika Neurologii i Rehabilitacji Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Wydział Nauk o Zdrowiu, justynakackielo@gmail.com
2 Klinika Neurologii i Rehabilitacji Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Wydział Nauk o Zdrowiu, e-mail: leszek.bockowski@umb.edu.pl
https://doi.org/10.20966/chn.2018.54.422
Neurol Dziec 2018; 27, 54: 65-70
Pełen tekst artykułu PDF Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu specyficznego zaburzenia językowego – SLI


STRESZCZENIE
Specyficzne zaburzenie językowe (ang. Specific Language Impairmetnt – SLI) polega na trudnościach w wypowiadaniu się oraz rozumieniu mowy. Jest to zaburzenie charakteryzujące się powolnym, odbiegającym od normalnego wzorca rozwojem językowym. Przyczyny i patomechanizmy powodujące SLI nie są do końca znane. Rozważa się tło genetyczne, neurostrukturalne i neurofunkcjonalne. W niniejszej pracy przedstawiono najważniejsze problemy diagnostyczne w rozpoznaniu SLI. Ze względu na to, że problem dotyczy coraz większej liczby pacjentów w wieku przedszkolnym i szkolnym wydaje się to mieć istotne znaczenie w pogłębianiu wiedzy na temat rozpoznania SLI przez polskich logopedów, neurologopedów, a także neurologów. Obraz kliniczny tego zaburzenia nie jest jasny. Cechuje go kilka zróżnicowanych profili rozwoju językowego. Diagnoza specyficznego zaburzenia językowego wymaga współpracy wielu specjalistów, ma charakter zespołowy. Najważniejsze zadanie przypada psychologom i logopedom ze względu na dwa kluczowe kryteria diagnostyczne odnoszące się do poziomu sprawności językowych oraz funkcji poznawczych. W Polsce dostępny jest jeden wystandaryzowany test do diagnozy SLI –Test Rozwoju Językowego. Obraz kliniczny zaburzenia zmienia się wraz z wiekiem – głównie u dzieci w wieku szkolnym i starszym. Współczesne badania wykazują, że problem językowe pacjentów z SLI mają charakter przewlekły. Dotychczas nie opisano pojedynczego podejścia terapeutycznego co do którego udowodniono, że jest uniwersalne i skuteczne w usuwaniu zaburzeń językowych. Pomimo licznych badań wciąż brakuje standardów diagnostycznych w rozpoznaniu SLI.

Słowa kluczowe: Specyficzne zaburzenie językowe, SLI, diagnoza, terapia, zaburzenia mowy


ABSTRACT
A Specific Language Impairment (SLI) is a difficulty in expressing and understanding speech. It is a disorder characterized by a slow language development that differs from the normal pattern. The causes and pathologies of SLI are not completely known. The genetic, neurostructural and neurofunctional background is considered. This article presents the most important diagnostic problems in the recognition of SLI. Due to the fact that it concerns an increasing number of pre-school and school- -age patients, it is important to broaden the knowledge on the diagnosis of SLI among Polish speech therapists and psychologists. The clinical picture of this disorder is not clear. It is characterized by several different profiles of language development. Diagnosis of a specific language disorder requires the cooperation of many specialists. Unfortunately, only one standardized test used in SLI – TRJ diagnosis (Language Development Test) is available in Poland. The clinical picture of the disorder changes with age - mainly in school and older children. Current research shows that the language problem of patients with SLI is chronic. There is no single therapeutic approach to SLI therapy. Despite numerous research studies, there is a lack of diagnostic standards in the diagnosis of SLI.

Key words: Specific language impairment, SLI, diagnosis, therapy, speech disorders

PIŚMIENNICTWO
[1] 
Smoczyńska M., Haman E., Maryniak A., et al.: Test Rozwoju Językowego TRJ. Instytut Badań Edukacyjnych. Warszawa 2015.
[2] 
Smoczyńska M.: Opóźniony rozwój mowy a ryzyko SLI. Co wyniki badań podłużnych mówią nam o potrzebie wczesnej interwencji logopedycznej? [w:] Interwencja logopedyczna. Porayski-Pomsta J., Przybysz-Piwko M. [red.], Wydawnictwo Elipsa, Warszawa 2012.
[3] 
Czaplewska E.: Rozumienie pragmatycznych aspektów wypowiedzi przez dzieci ze specyficznym zaburzeniem językowym SLI. Harmonia, Gdańsk 2016.
[4] 
Krasowicz-Kupis G.: SLI i inne zaburzenia językowe. GWP, Gdańsk 2012.
[5] 
Parisse C., Maillart C.: Specific language impairment as systemic developmental disorders. J Neurol 2009; 22: 109-122.
[6] 
Smoczyńska M.: Wczesne interwencje u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy. [w:] Teoretyczne podstawy metod usprawniania mowy. Afazje i zaburzenia mowy. Mierzejewska H., Przybysz-Piwko M. [red.], Pomagisterskie Studium Logopedyczne Wydziału Polonistyki UW, Warszawa 2000.
[7] 
Bishop D.: What Causes Specific Language Impairment in Children? Psychological Science 2006; 1: 217-211.
[8] 
Bishop D.: The causes of specific developmental language disorder. J Child Psychol Psychiatry 1999; 8: 1-8.
[9] 
Leonard B.: SLI – Specyficzne zaburzenia rozwoju językowego. GWP, Gdańsk 2006.
[10] 
Leonard B.: Children with Specific Language Impairment. MIT Press, London 2014.
[11] 
Leonard B.: Language learnability and specific language impairment in children. Applied Psycholinguistics, 1989; 10: 79-202.
[12] 
Tallal P.: Experimental studies of language learning impairments. From research to remediation. [w:] Speech and language impairments in children. Causes, characteristics, intervention and outcome. Bishop D., Leonard L. [red.], Psychology press, London 2000.
[13] 
Bishop D., Snowling MJ.: Developmental dyslexia and specific language impairment: same or different? Psychol Bull 2004; 6: 858-886.
[14] 
Hulme C., Snowling M.J.: Developmental disorders of language, learning and cognition. Wiley-Blackwell, Oxford 2009.
[15] 
Wiśniewska B., Terapia zaburzeń mowy. WSiP, Warszawa 2002.
[16] 
Filip A.: Specyficzne zaburzenia rozwoju mowy i języka u dzieci – krótki przegląd problematyki terminologicznej, badawczej, diagnostycznej i terapeutycznej. Forum Logopedyczne 2016; 25: 13-29.
[17] 
Jastrzębowska G.: Istota i klasyfikacje opóźnień w rozwoju mowy – przegląd stanowisk: Logopedia 2000; 28: 69-84.
[18] 
Asikainen M.: Diagnosing Specific Language Impairment. Tampere University Press, Tampere 2005.
[19] 
Durkin K.: Young people with specific language impairment: A review of social and emotional functioning in adolescence. Child language teaching & therapy 2010; 26: 105-121.
[20] 
Czaplewska E., Milewski S.: Diagnoza Logopedyczna. Harmonia, Sopot 2012.
[21] 
Ebbels Susan.: Introducing the SLI debate. Lang Commun Disord 2014; 4: 377-380.
[22] 
Ebbels S.: Teaching grammar to school-aged children with Specific Language Impairment using Shape Coding: Teaching Grammar using Shape Coding. Child language teaching and therapy 2007; 1: 67-93.
[23] 
Ebbels S., Dockrell J.: Intervention for Verb Argument Structure in Children with Persistent SLI: A Randomized Control Trial. J Speech Lang Hear 2007; 50: 1330 –1349.
[24] 
Poll Gh.: Identification of clinical markers of specific language impairment in adult. J Speech Lang Hear Res 2010; 53: 414-429.
[25] 
Whitehouse A., Walt H.: Adult psychosocial outcomes of children with specific language impairment, pragmatic language impairment and autism. Lang Commun Disord 2009; 44: 511-528.
[26] 
St Clair M., Pickles A., Durkin K.: Longitudinal study of behavioral, emotional and social difficulties in individuals with a history of specific language impairment (SLI). J Commun Disord 2011; 44: 186-199.
[27] 
Wojnowski W.: Zaburzenia ośrodkowego przetwarzania słuchowego w praktyce neurologopedycznej [w:] Wprowadzenie do neurologopedii. Obrębowski A. [red.], Termedia, Warszawa 2012.
[28] 
Walker D., Greenwood Ch., Hart B.: Prediction of School Outcomes Based on Early Language Production and Socioeconomic Factors. Child Dev 1994; 65: 606-621.
[29] 
Kielar-Turska M.: Językowa zewnętrzna i wewnętrzna kontrola działania. Psychologia rozwojowa 2014; 18: 47-62.
Powrót
 

Najczęsciej pobierane
Semiologiczna i psychiatryczna charakterystyka dzieci z psychogennymi napadami rzekomopadaczkowymi
Neurol Dziec 2018; 27, 55: 11-14
Autyzm dziecięcy – współczesne spojrzenie
Neurol Dziec 2010; 19, 38: 75-78
Obraz bólów głowy w literaturze pięknej i poezji na podstawie wybranych utworów
Neurol Dziec 2016; 25, 50: 9-17

Narzędzia artykułu
Manager cytowań
Format:

Scholar Google
Artykuły aut.:Kackieło-Tomulewicz J
 Artykuły aut.:Boćkowski L
PubMed
Artykuły aut.:Kackieło-Tomulewicz J
 Artykuły aut.:Boćkowski L

Copyright © 2017 by Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych